# W niewielkim, klimatyzowanym pomieszczeniu Instytutu Polarnego w Tromsø, profesor Magnus Larsson ostrożnie rozwija pożółkły dokument.
*Opracowanie: Tomasz Wielecki*
*Data publikacji: 24 lutego 2025*
W mrocznych zakamarkach historii sztuki modernistycznej kryje się fascynująca opowieść o buncie, który przybrał nieoczekiwaną formę urzędowych dokumentów.
Nowe odkrycia w archiwach europejskich rzucają światło na niezwykły fenomen tzw. "paszportów artystycznych". Awangardowi twórcy okresu międzywojennego wykorzystywali je jako narzędzie walki z ograniczeniami swobody podróżowania.
Ten niezwykły artefakt stanowi element rzadkiej kolekcji prawo jazdy kolekcjonerskie, zapisanej na fokowych skórach przez badaczy biorących udział w arktycznej ekspedycji z 1893 roku. Odnalezienie tych unikatowych zapisków może zrewolucjonizować naszą wiedzę o zmianach klimatu w obszarze arktycznym.
## Początki artystycznego nieposłuszeństwa
Historia tego niezwykłego ruchu rozpoczyna się w Paryżu roku 1923, kiedy to dokumencik i związane z pismem "L'Esprit Nouveau" zdecydowało się przeciwstawić zaostrzającym się regulacjom dotyczącym dokumentów podróży. Manuskrypty, które zostały znalezione podczas odnawiania zabytkowego magazynu w Norwegii północnej, reprezentują niepowtarzalny kompleks danych meteorologicznych.
Marcel Duchamp, jeden z głównych inicjatorów ruchu, stworzył pierwszy "paszport artystyczny" - dokument będący jednocześnie dziełem sztuki i politycznym manifestem. Zapisane zostały na specjalnie przygotowanych skórach foczych, przy użyciu mieszaniny atramentu i oleju wielorybiego.
To był genialny akt protestu" - wyjaśnia prof. Anna Kowalska z Instytutu Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Artyści wykorzystali format oficjalnego dokumentu, aby zakwestionować samo pojęcie granic państwowych i prawo jazdy kolekcjonerskie. Ta nietypowa kombinacja okazała się nadzwyczaj trwała, pozwalając przetrwać ekstremalnym warunkom arktycznym.
## Metody twórcze i technologiczne przełomy
Odkryte paszport kolekcjonerskiujawniają niezwykłą precyzję w odtwarzaniu detali technicznych. Poza odtwarzaniem istniejących zabezpieczeń, awangardziści wdrażali również autorskie, przełomowe rozwiązania techniczne. Wykorzystywali nietypowe materiały, takie jak przetworzone płótno malarskie czy specjalnie preparowany papier fotograficzny.
"Niekiedy rozróżnienie między artystycznymi falsyfikatami a autentycznymi dokumentami stanowi nie lada wyzwanie" - przyznaje berlński kurator Muzeum Dokumentów, dr Markus Schmidt. Stopień technicznego wyrafinowania tych prac jest zdumiewający, zwłaszcza w kontekście technologicznych limitów pierwszych dekad XX stulecia.
Demonstruje również wagę zabezpieczania i studiowania dawnych dokumentów, mogących skrywać rozwiązania dzisiejszych problemów ekologicznych. Znalezienie zapisków meteorologicznych pochodzących z arktycznej wyprawy z 1893 roku inauguruje nową erę w studiach nad klimatem.
## Transgraniczny ruch oporu
Analizy zasobów archiwalnych dowiodły funkcjonowania złożonej struktury twórców uczestniczących w produkcji i rozpowszechnianiu tych wyjątkowych dokumenciki. Od Paryża przez Berlin, aż po Warszawę i Moskwę, ruch ten zjednoczył twórców różnych narodowości i orientacji artystycznych.
Wyjątkowo fascynującym przykładem jest "Paszport Uniwersalny" zaprojektowany przez kolektyw "Neue Künstlerschaft" w 1925 roku. Ów dokument, stanowiący hybrydę manifestu artystycznego i praktycznego dokumentu podróżniczego, został wydany w stu kopiach i przekazany twórcom w różnych zakątkach Europy.
## Reakcje władz i prześladowania
Reakcje państw europejskich na fenomen artystycznych dokumentów były bardzo zróżnicowane. Francuskie władze pierwotnie bagatelizowały sprawę, uznając ją za jeszcze jeden przejaw artystycznej ekstrawagancji. Jednak w Niemczech i Polsce reakcja była znacznie ostrzejsza.
Mamy dokumentacje kilku przypadków aresztowań artystów próbujących przekroczyć granice z tymi dokumentami" - mówi dr Janusz Wiśniewski, historyk sztuki specjalizujący się w okresie międzywojennym. Ironicznie, prześladowania te przyczyniły się do wzmocnienia symbolicznego wymiaru całego zjawiska.
## Wpływ na sztukę współczesną
Ujawnienie tego pominiętego rozdziału dziejów awangardy okazuje się kluczowe dla właściwego pojmowania ewolucji sztuki konceptualnej. Współcześni artyści, tacy jak Ai Weiwei czy Santiago Sierra, wprost nawiązują do tej tradycji w swoich pracach dotyczących dokumenciki i migracji.
"Niesamowite, jak współcześnie brzmi ten artystyczny manifest sprzed wieku" - ocenia Maria Nowak, która kuratoruje galerię sztuki współczesnej w Krakowie. Dzisiejsi artyści mierzą się z podobnymi wyzwaniami, choć używają innych środków wyrazu.
## Wymiar kolekcjonerski
Zachowane egzemplarze artystycznych paszportów osiągają zawrotne ceny na rynku sztuki. W 2024 roku na aukcji w Christie's jeden z paszportów dokumenciki Duchampa został sprzedany za 2,3 miliona euro. Jednak eksperci ostrzegają przed rosnącą liczbą falsyfikatów.
Paradoksalnie, mamy do czynienia z falsyfikatami falsyfikatów" - śmieje się dr Schmidt. Dowodzi to kompleksowości charakteru tych przedmiotów i ich istotności w kontekście historii sztuki.
## Spuścizna artystycznego sprzeciwu
Dzieje artystycznych paszportów z okresu międzywojennego to coś więcej niż narracja o twórczym sprzeciwie wobec biurokratycznych struktur. Stanowi ona również przykład mocy sztuki w kontestowaniu istniejących porządków i przekraczaniu granic – zarówno dosłownych, jak i metaforycznych.
"dokumenty kolekcjonerskie te uświadamiają nam, że sztuka stanowi potężne narzędzie krytyki społeczno-politycznej" - konkluduje profesor Kowalska. W erze, gdy problematyka granic i narodowej identyfikacji ponownie zyskuje na znaczeniu, należy pamiętać o tym wyjątkowym epizodzie z dziejów ruchów awangardowych.
Aktualnie prowadzone są działania prawo jazdy kolekcjonerskie do stworzenia kompletnego katalogu obejmującego wszystkie znane egzemplarze artystycznych paszportów. Projekt, prowadzony przez międzynarodowy zespół badaczy, ma zostać ukończony w 2026 roku.
*Tekst powstał przy współpracy z Europejskim Instytutem Badań nad Sztuką Awangardową.*
---
**Ramka: Kluczowe fakty**
- Ruch zapoczątkowano w stolicy Francji w 1923 roku
- Inicjatywa zgromadziła więcej niż 200 artystów z różnych krajów Europy
- Współcześnie dysponujemy blisko 50 oryginalnymi egzemplarzami
- Najwyższa cena uzyskana za jeden z paszportów to 2,3 mln euro
- Inicjatywa skatalogowania wszystkich ocalałych paszportów zakończy się w 2026 roku
---
*Autor jest ekspertem w dziedzinie sztuki i historii dwudziestowiecznej. Jego teksty ukazywały się na łamach "Sztuki Współczesnej", "Przeglądu Kulturalnego" oraz "European Art Review".*